Museo da Terra de Melide II

        

        

Onde hai un cruceiro houbo sempre un pecado, e cada cruceiro é unha oración de pedra que fixo baixar un perdón do Ceo, polo arrepentimento de quen o pagou e polo gran sentimento de quen o fixo.

¿Tendes reparado nos nosos cruceiros aldeáns? Pois reparade.

A Virxe das Angustias, enclavada no reverso de moitas cruces de pedra, non é a Piedá dos escultores; é a Piedade creada polos canteiros.

Os nosos canteiros, deixándose levar polo sentimento, non podían maxinar un home no colo* da nai.

Para os artistas canteiros Xesucristo sempre é pequeno, sempre é o Neno, porque é o Fillo, e os fillos sempre somos pequenos nos colos das nosas nais.

Reparade nos cruceiros e descubriredes moitos tesouros.

Castelao

* regazo

Museo da Terra de Melide I

Ós pés do Santo Cristo da Agonía

xuntas van a rezar

náis, mulleres e mozas dos soldados

que loitan contra o Islán.

O mesmo rogan, mais... ¡qué diferenza

n-esas pregarias hai!

Soñadoras, as noivas din: “!Señor,

que volva Xeneral!"

As mulleres, pensando nos filliños,

rezan murchas: "¡Señor, que volva sán!"

E afogadas en puro amor, somentes

             "¡Que volva!" din as nais.      

                                                                                     Ramón Cabanillas